Alle updates van Demi
A brief update from Hsi Hsi
"I am so glad and happy for the blessed victory of my 2 differently able children passed the matriculation exam, Naw Wah Eh is with 2 D and MG Yae Min Kant, boy. They both passed well. But on the other hand, I am guilty and feel sad about how many children like them could not get the chance for higher education in my country. There are a lot. But anyway, I am happy and glad. Without having the boarding house, Naw Wah eh also would not have a chance to have this kind of victory. So, please give my thanks and gladness to the organization for helping and supporting us . I will try more to reach and catch up to help the people to those who really need helps and promote their life for the future better world."
Hoe Naw wah eh haar leven veranderde
Misschien ken je Naw wah eh nog wel, ze is 10 jaar. Toen ze drie was viel ze van een dak en sindsdien is ze niet meer in staat om zelfstandig te lopen. Ze was vaak alleen thuis en voelde zich allesbehalve kind. Inmiddels woont ze twee jaar in Chaungzone . We spraken over haar dromen, ze wil computerdeskundige worden en om daar te komen heeft zij zelf Engels leren spreken en schrijven. Ze gaat naar school en is bijzonder gemotiveerd om te leren. We vroegen haar wat deze opvang voor haar betekent. Haar ogen gingen nog meer stralen: “Alles. Ik heb vrienden, ontmoet weer mensen. Ik geniet van alles wat ik hier mag doen en leren.” Ze geniet ervan om te helpen bij de opvang van de kinderen. Als we haar vragen wat haar hobby’s zijn dan noemt ze zingen voor God en lezen. Woorden van wijsheid wil ze graag lezen en leren. Het laat zien hoe gedreven dit meisje is en wat voor toekomst zij tegemoet mag gaan. Met World Servants mochten we de opvang voor de gehandicapte kinderen bouwen. Op een locatie naast een kerk met vijftig leden en een varkensstal die voor inkomsten zorgt. Het laat maar zien dat iedereen mee kan bouwen aan een betere wereld.
In de hostel van Chaungsone wordt geslapen
De omgeving van het hostel ziet er goed onderhouden en opgeruimd uit vergeleken met het jaar ervoor. Hier wordt duidelijk met aandacht gewerkt. De hokken van de varkens zijn schoon, er staan twee ossen. In twee bakken met water zwemmen gekweekte vissen. De inkomsten hiervan zijn bedoeld voor het onderhoud van het onderkomen. Maar we horen dat het niet meevalt. De marktprijzen van varkensvoer zijn hoog en de verkoopprijzen van vis of varkensvlees zijn ongunstig. Daarnaast hebben ze geen vergunning om het vlees zelf op de markt te verkopen, waardoor de winstmarge kleiner wordt.
De slaapzaal van de jongens is in gebruik genomen. Er maken drie jongens (leeftijd en één meisje gebruik van. Ki Ki vertelt dat in ieder geval één van de twee jongens hier tijdelijk zijn. Het is beter als ze op korte termijn een plaats krijgen in een speciale instelling in Yangon. Daar zullen specialisten hen beter toe kunnen rusten met lezen, schrijven en andere vaardigheden om zich beter in de maatschappij te kunnen redden. Dit hostel vervult voor twee van deze kinderen een brugfunctie van de thuissituatie naar speciaal onderwijs in Yangon.
Project Chaungsone MY116 and MY217 ziet er goed uit. Gebouw en terrein en ook de poging tot neveninkomsten zien er netjes en afgewerkt uit. Het probleem lijkt nog aanwezig is het aantal kinderen wat nog niet op gang kan komen. Dat wordt veroorzaakt door meerdere factoren waardoor het tempo niet groot kan zijn. Er zijn zeker dertig kinderen om uit de omgeving om te kunnen toelaten, maar de kosten van hun aanwezigheid zijn te groot in verhouding tot de mogelijkheid tot inkomsten. De overheid biedt geen vergoeding. Eén kind onderbrengen kost ongeveer 50 USD per maand. De meeste ouders kunnen een dergelijk bedrag niet betalen.
Maar er is hoop en er zijn ontwikkelingen om deze zorg te keren. Hsi Hsi en Ki Ki zoeken naar een vorm van sponsoring voor een bedrag van 20 USD per kind zodat ze de prijs voor ouders kunnen verlagen. Fysiotherapie op de vrijdagen ondersteunt op dit moment dertig mensen met een fysieke beperking, waarvan sommige deze therapie zelf betalen. Het "Day Care Centre" heeft veertig kinderen, waarvan vijfendertig betalende ouders. Ki Ki schrijft naar de overheid om hun situatie uit te leggen en bewustzijn bij de overheden in de regio te vergroten. Tien gemeentes uit de regio gaan met elkaar een driejarenplan maken. Zodra Hsi Hsi terugkeert uit de Verenigde Staten zullen ze overwegen om een kleine praktijktraining te starten voor betalende dorpsbewoners.
MY116 + MY217 | Huis volop in gebruik
De huisvesting voor jongeren met een beperking is ondertussen al een aantal maanden ‘up and running’. Van onze projectcoördinator uit Myanmar hebben we een aantal foto’s ontvangen waarop je kunt zien dat het huis volop in gebruik is en een mooie plek is geworden voor de kinderen.
Check het fotoboek om nog meer recente foto’s uit Chaungsone te bekijken.
Openingsceremonie in Chaungsone
Afgelopen zondag was het feest in Chaungsone. De huisvesting voor jongeren met beperking in Chaungsone is na twee jaar bouwen af. Als setuppers mochten we bij de officiële opening zijn. Van alles werd uit de kast getrokken om de opening te vieren: ballonnen werden opgelaten en het gebouw was mooi versierd. Na een rondleiding door het pand stond er nog een gezamenlijke lunch gepland.
Binnenkort zullen de kinderen met een beperking gebruik gaan maken van het gebouw. De meubels hiervoor zijn ondertussen ook aangekomen. Het huis is bedoeld voor twee groepen: een groep die tijdelijk in het huis verblijft en die les krijgen om zelfstandiger te worden. De andere groep bestaat uit kinderen die voor een langere tijd in het huis zullen wonen. Zij hebben meer zorg nodig en zullen gespecialiseerd onderwijs volgen.
De partner kijkt uit naar de mooie tijd die aanbreekt: een kans voor deze jongeren op goed onderwijs en ontwikkeling.
De gemeenschap is ondertussen aan de slag gegaan met het houden van een kleine varkensboerderij en een visvijver. Hiermee kan er worden voorzien in een duurzaam inkomen die gebruikt zal worden voor het structurele onderhoud dat nodig is om het huis voor deze jongeren in stand te houden. Met de varkensboerderij gaat het erg goed en is het een drukke bedoening in de stal. De boel wordt bevolkt door zes varkens en zo’n 35 biggetjes.
Terugkijkend op het project deelt de partner waardevolle woorden: "De twee groepen MY116 en MY217 hebben de droom van deze kerk ik Myanmar laten uitkomen. Dit is een groot en succesvol project voor ons en voor Myanmar."
Het studentenhuis voor 90% af!
Het studentenhuis voor de jongeren met een beperking is grotendeels af!
De volgende zaken zijn klaar:
- De constructie van de stalen leuning voor de trap naar de ingang
- Alle ramen en deuren zijn geplaatst
- Alle binnen- en buitenmuren staan en het pleisterwerk is aangebracht, waardoor alle muren nu verf-klaar zijn. De laatste laag verf zal worden aangebracht wanneer al het binnenwerk klaar is
- Aan de linker vleugel van het gebouw zijn de zonneschermen bevestigd
- De elektrische bedrading van het gebouw
- Het plafond
Aan de volgende dingen wordt nog hard gewerkt:
- Het aanbrengen van de laatste laag op de vloer
- Het betegelen van de vloer in de eetzaal
- De keuken: het plaatsen van de gootsteen en kookplaat. Ook moet er nog wat loodgieterswerk worden gedaan
Het studentenhuis is ongeveer voor zo'n 90% af. Het kerkbestuur heeft het streven om het gebouw tegen 20 november af te ronden. Het plan is dan ook om de IDD (de Internationale Dag voor mensen met een Handicap) in het huis te organiseren en dit te combineren met een openingsceremonie voor het studentenhuis.
MY217 | Op Nederlandse bodem
Gekleed in mooi gekleurde rokken en met beschilderde wangen arriveerde de groep een uur later in de aankomsthal. Tranen van geluk stroomden bij het weerzien van familie en vrienden. Iedereen is veilig terug uit Myanmar!
MY217 | Het project duurt een uurtje langer
Daarom duurt het een uurtje langer voor de groep op Schipol is. De verwachtte aankomsttijd is nu 14:20.
MY217 | Laatste bericht uit Yangon
Vanmorgen hebben we een enorme pagode bezocht. Vervolgens mochten we lunchen in een lokaal restaurant en dit was een hele belevenis. Op de markt werden de laatste inkopen gedaan en hebben we als echte Hollanders flink onderhandeld. Nu eten we op het hoofdkantoor van de LMM nog ons laatste hapje en dan gaan we (allemaal gezond) door naar het vliegveld. Dit is echt voor de laatste keer een bericht uit het gezellige, maar warme Yangon.
MY217 | Afscheid nemen bestaat wel
'Afscheid nemen bestaat niet', zingt Marco Borsato. Maar toch hebben we dat gisteren gedaan. We hebben samen met de plaatselijke baptistengemeente gegeten en daarna werden er verschillende traditionele dansen gedaan. Van beide kanten een speech en daarna had World Servants voor de verschillende mensen nog cadeautjes. We hadden er te veel want er waren er een aantal onder twee namen bekend. Vanmorgen om vier uur er uit en om zes uur vertrokken. We zijn inmiddels veilig aangekomen in Yangon. De meesten zullen nu wel onder de warme douche staan. Morgen een dagje toerist en dan richting het vliegveld.
Lekkere schone groet uit het vandaag wel zeer natte Yangon
MY217 | Eindsprint
Vrijdag kwamen de kinderen met beperking. Een drukke maar geweldige dag. 's Morgens 'gewoon' kinderprogramma en 's middags het kinderfeest. Maar ook was er het laatste huisbezoek en natuurlijk wordt er nog steeds gebouwd (geverfd). Het kinderfeest was bijzonder omdat de kinderen met beperking die dat konden meededen met de kinderen van het kinderwerk. Het was mooi om te zien dat bij de meeste spelletjes de kinderen met beperking het beter snapten dan de andere kinderen. Het was echt een prachtgezicht om ze zo samen plezier te zien maken. Zoals het zou moeten zijn. Op de bouw was maar een handjevol mensen maar die werkten hard door. Ook werd er begonnen met het logo. Na het eten hadden we de afsluiting van het engelenproject bij kaarslicht met een gedicht. In het gedicht moesten hints zitten zodat de deelnemers konden raden wie hun engel was. Lotte had een heel systeem bedacht om te weten bij wie welke engel hoorde. Ze had er best veel goed. Jammer voor Lotte wist ze niet wie haar engel was. Velen werden die avond verrast. Na een heerlijke ijskoude cola of sinas in de pauze deelden we onze mooiste herinnering. Vrijdag ben ik zelf naar de bank geweest om geld te wisselen. De eerste week had ik 750 euro gewisseld en kreeg 1,2 miljoen Kyat Nu wilde ik € 550 wisselen. Maar dat kon niet volgens de bank. 'Maar vorige week dan?', vroeg ik. Ze begonnen te lachen. Toen hadden ze een fout gemaakt. Het probleem was snel opgelost. Ik was samen met de man van Shi Shi en die belde de kok, de twee jongens die rond de kerk werken en onze tolk. Vervolgens wisselde elk € 100 en vervolgens kreeg ik iets meer dan een half miljoen Kyat. Ik tekende vervolgens alle zes de ontvangstbriefjes. Opgelost.
Zaterdag hebben we flink geknald. De hele ploeg op de bouw. Verven, beton storten en schuren. Midden in deze hectische bende zaten Myrthe, Anne en Mereille heel geconcentreerd aan het logo te werken. Tussendoor was ook de cameraploeg van Peter met allerlei ingewikkelde constructies met een gopro opnames aan het maken. Om 17.30 uur (overwerk) hadden we af wat we af wilden hebben. WEEKEND!!!!!!!!
Groeten van ons allen uit het nog altijd natte maar warme Chaungsone.
MY217 | Dag zand, hallo beton!
Dinsdag is de laatste emmer zand ceremonieel gestort. Wat een gejuich ging er op toen de laatste emmer in de fundering ging (niemand wist dat we daarna overgingen op het zwaardere beton). Nu bezig met het verven van kozijnen en muren. Sommigen helpen met de vloer te storten.
Het kinderprogramma gaat iedere dag door. Joel, bijna twee meter, kroop rond met de helft van de kinderen op zijn rug. Vandaag was het verhaal van Jona aan de beurt. De tolk.begreep bij het voorbespreken niet dat Jona zei 'gooi mij maar overboord'. Aan de hand van een schilderij en Jona in de vorm van een poppetje wetd het verhaal verteld. Toen Jona door de vis werd opgegeten begon een van de kinderen te huilen. Bij het jagerbalspel wat we speelden waren de juffrouwen het fanatiekst. De keukenploeg mocht bapao klaarmaken voor bij de koffie.
Het huisbezoek is iedere keer weer indrukwekkend. Gisteravond hadden we eindelijk een vrije avond. Niet dus. Shi shi, de coördinator van LepraZending, kwam om vier uur met de mededeling dat elk moment de directeur kon komen. Op het moment dat we aan het eten wilde beginnen kwam de directeur aan. Hij stelde zich voor en schoof aan. Na het eten werden de groetjes voorgelezen, dat vond hij wel grappig. Na het eten legde hij erg duidelijk uit wat lepra is en waarom het zo moeilijk te vinden is. Want dat is het probleem, er bestaan medicijnen waarmee het eenvoudig te genezen, is als je er op tijd bij bent. Daarnaast had hij een goed verhaal over de stichting en de geschiedenis van Myanmar.
Vanmorgen heeft een deel van de groep een bezoek gebracht aan een lepraziekenhuis. Het was een eenvoudig ziekenhuis, maar goed georganiseerd. Ze hebben daar de gevolgen gezien van wat lepra doet. De ander helft van de groep is in een vissersdorp geweest. We konden het al ruiken voor we het dorp gezien hadden. We zijn tot in de haven geweest maar hebben geen water gezien omdat het eb was. De vissers deden onderhoud of bouwden een nieuw schip. Ook hebben we gezien hoe ze vispasta maken. Ze scheppen een berg zout en een berg kleine gedroogde visjes door elkaar en stampte het in een soort vijzel tot pasta. Je kunt je wel voorstellen hoe dat rook.
Toen we thuiskwamen hadden de achterblijvers pannenkoeken gebakken. Een deel hebben wij op gegeten en een deel hebben we uit gedeeld na de wekelijkse praise dienst die in onze eetzaal was. Wederom hebben drie van onze deelnemers een getuigenis verteld over hun geloof. het was weer een heel fijne avond met veel zingen.
Zondag gaan we genderneutraal naar de kerk. We hebben van Shi Shi allemaal een longie (rok) gehad die hier door mannen en vrouwen gedragen wordt.
Tot zover de update. Groeten uit het warme natte maar zeer gezellige Chaungson waar de sfeer goed is en de groep steeds hechter wordt. Wees niet ongerust we komen terug want er zijn er een aantal die verdacht vaak over thuis praten.
MY217 | Dankbaar voor alle zegeningen
Wat zijn ze lief, de mensen hier. Zondagochtend is het normaal gsproken om 07.00 uur en om 10.30 uur kerk. Maar omdat we er zo vroeg uit zouden moeten omdat we ontbijten in de kerk en dat ook weer opgeruimd moet worden, ging de vroege dienst niet door. Konden we heerlijk uitslapen. Het was een mooie dienst met veel zingen. Er was gevraagd of wij weer drie liedjes wilde zingen. Toen het onze beurt was om te zingen zongen we vier liedjes (compensatie voor de twee van de praise avond) waarvan één in hun taal. Onze verbazing was groot toen ze na de preek vroegen: 'kunnen jullie er nog drie zingen?'. Even snel schakelen en toen er nog drie gezongen.
Tijdens de lunch vertelde Shi Shi dat we om 15.00 uur zouden vertrekken. Huh?! Volgens ons hadden we een vrije zondagmiddag. Uit eindelijk hebben we een heerlijke zondagmiddag wandeling gemaakt door de rijstvelden. Eerst een stukje door het dorp daarna over een smaller betonpaadje. Vervolgens moesten we onze schoenen uitrekken om het pad te volgen waarvan grote gedeeltes onder water stonden. De bagger kwam tussen je tenen omhoog en het geheel was ook spekglad. De gillen van de dames, als ze uitgleden, waren niet van de lucht. Het eindpunt was een grote rieten hut. Daar woonde een boer samen met zijn gezin van tien personen, twee koeien, een koppel eenden en een paar kippen. Hij verbouwde daar rijst voor een groot bedrijf en kreeg daar 220 dollar per jaar voor. Dit was zelfs voor hier weinig. Het uitzicht was adembenemend groen.
Het avond programma was een man / vrouw avond. De vrouwen het over waarheid en leugen (over je zelfbeeld). De mannen hadden eerst een quiz, waar het heftig aan toe ging. Daarna kregen ze een meerkeuze lijst waar ze aan konden geven welke eigenschappen hun perfecte vrouw zou moeten hebben. En waarom ze die eigenschappen zouden moeten hebben. Beide groepen hadden mooie, diepgaande en leerzame gesprekken.
Maandagochtend: er is er een jarig, hoera, hoera, dat kun je wel zien dat is Julia. Net of ze thuis was. Met versierde stoel, cadeau's van ons en van thuis en natuurlijk een rijsttaart met 21 kaarsjes. Het is op de bouw nog steeds emmeren, schuren en metselen. Maar vooral het eerste. We moeten nog ongeveer 6 kuub. Waarschijnlijk gaan we dat vandaag redden.
Een aantal deelnemers had een spelmiddag georganiseerd met oud hollandse spelen. Dit voor in een arme wijk van Chaugsone en in plaats van de voetbal wedstrijd. Het was een feest van koekhappen en spijkerpoepen. Tot vanmorgen toe was het weer ideaal, droog maar bewolkt als we werkten. 's nachts en 's avonds regen. Zaterdag en zondag helder en warm. Vanmorgen ging deze regeling nat. Het regent al de hele morgen. Als mensen na mijn laatse bericht dachten: 'ze komen niet meer terug': Er zijn er een aantal die stiekem toch weer aan huis denken. Tot zover deze update.
Warme maar zeer natte groet uit nog steeds gezellige en vriendelijke Myanmar.
MY217 | De groeten terug
Maaike: Lieve allemaal met mij gaat het goed de huisbezoeken waren geweldig. Heb ook weer iets raars meegemaakt, ben gebeten door een rode mier, voet beetje opgezwollen 2 dagen niet gebouwd,gaat nu weer goed dikke kus Maaike ik hou van jullie.
Jantina: Lieve allemaal, met mij gaat het gelukkig goed! Het is hier echt fantastisch zo veel indrukken en lieve mensen. De groetjes waren super leuk en doen me even denken aan Nederland.
Natuurlijk mis ik Nederland maar gelukkig is hier genoeg afleiding en gezelligheid. Ik hoop dat jullie een leuke vankantie hebben gehad. Lieve Zeb Ik hoar fon dy en mis dy, tot op Schiphol heel veel liefs.
Laura dh: hoi, bedankt voor de lieve groetjes. Ik vind het hiero helemaal tof. Mijn gedeelte van de kamer s alleen alwel en Rommel. Dus ik voel me al helemaal thuis. De kids met beperking zijn geweldig. Kayleigh hoe is het met mister N? en hoe is het op de sluisweg en hoe is het met tos?graag macdonalds als ik thuis kom xxxxlaura
Daniel en Elina: Hallo allemaal, wij willen jullie allemaal laten weten dat het goed met ons gaat. Naast het bouwen hebben we ook veel van de omgeving gezien, magnifiek! We worden hier goed verzorgd door de locals. Toch missen we thuis ook wel een beetje, vooral Mila. We verblijven nog 1 week in Chaungsone. Daarna gaan we (met een tussenstop in Yangon) weer naar huis. Tot snel! Liefs Daniel en Elina.
Dyde: Hoi allemaal! Hier genieten we van moessonregens, klamboetentjes, primitieve douches en hurkwc’s. De locals zijn supergezellig en verzorgen ons heel goed. We krijgen lekker eten, zoete en zoute snacks en heel veel fruit. Elke dag doen we toffe dingen , maar toch mis ik thuis wel een beetje. Vooral een glas koud sinaasappelsap (hint, hint). Gefeliciteerd Lies! Ik hou van jullie allemaaly! Liefs, Dyde
Sanne: hoihoi allemaal, het gaat super goed echt leuke mensen hier! Ik mis jullie allemaal wel een beetje. Maar we werken zo hard dat de tijd zo snel gaat. Doen supper leuke en indrukwekkende dingen. Bedankt voor alle super toffe groetjes!! Het is hier wel erg warm. Op de bouw altijd een leuke en gezellige sweer. Ik zie jullie de 23e om 13.10 op Schiphol! Ik hou van jullie dikke kus van mijXXX
Henk-Jan: Even een berichtje terug naar huis. Het gaat hier goed, ik heb echt een geweldige tijd hier. De mensen en de cultuur hier zijn echt geweldig! De rijst begint me nu een beetje te vervelen, dus thuis een pizza of twee eten is zeer welkom! ;) Mijn bril is nu ook gesneuveld, zit een scheur in het montuur boven mijn linkerglas. Dus de verzekering kan geraadpleegd worden! Groetjes aan iedereen daar en ik zie jullie snel weer!
Job: Min gá lá bá! Het gaat goed met mij en ik ben nog niet ziek! Ik mis jullie allemaal wel erg! Ik vind het erg leuk om de groetjes te lezen van jullie! Het project is soms heftig maar erg leuk en we doen erg veel dingen! Ik ben ook een beetje de taal aan het leren met Laura en Nila (de tolk)zo lang als ik het als wiskunde zie gaat het ;p Tot over anderhalve week! Tá tá!
Metje: Hoi allemaal! Hoe is het daar in Nederland? Gaat alles nog goed? En hoe is het met Jens, Dibbes en Esmee? Hier gaat alles prima! Ik ben volop aan het genieten van de groep en de cultuur. Na 2 dagen ziek geweest te zijn gaan we morgen weer volop aan de bak op de bouw, want zo zijn de echte Verbanen toch ;) Nou tot over 1,5 week! Veel liefs vanuit het verre Myanmar!
Qalieb: eindelijk wat groetjes terug! Met mij gaat het super goed, echt naar mijn zin. Het eten, het klimaat, de mensen en vooral de groep. God is aan het werk, met de mensen in de groep en ook daarbuiten. Het weer is overdag droog en s’avonds regen (precies waar ik de eerste dag om gebeden had :D) Vivian, Clara en pa bedankt voor Jullie groetjes. Deze groet is ook speciaal voor jullie!! Q
Anne: Het is bijna niet te beseffen dat ik zo ver weg ben van dat kleine kikkerlandje! Toch is het een wereld van verschil en de mensen zijn super zorgzaam en vriendelijk. Ook in de groep is het gezellig en gebeuren er mooie dingen. Samuel, Maurice en paps en mams bedankt oor jullie groetje.
Demi: lieve allemaal: Wat hebben jullie mij lieve groetjes gestuurd! Britt en Myrte Ik wil al jullie verhalen horen als ik thuis ben. Met mij gaat het goed hier. Ook aardig aan de warme kant, en hoge luchtvochtigheid. Pap, mam en Jody, volgens mij was Parijs super. Ook die verhalen hoor ik graag .Over een week gaan we alweer reizen naar huis. Tot snel schatjes, Liefs van mij XXX love jullie
Paulina: Hallo lieverds! Met mij gaat het allemaal goed! Het is hier echt top, ben hier echt aan het genieten! Super leuk dat jullie groetjes sturen. Hier in Myanmar is de temperatuur lekker aan de hoge kant. In plaats van emmers zand kan je ze ook vullen met liters zweet Ik hoop dat het thuis nog een beetje te doen is zonder mij! Heel veel liefs van 1 van jullie lieve dochters Paulina!
Peter: Hoi lieverds, dankjewel voor jullie leuke berichtjes, het is hier geweldig! Doeiiiiiiii (geef iemand van mij een kusje aan mijn lieve nichtje Esra? Dankjewel!) voor Robert het dagvermaak ;-)
Dagvermaak 100 gevangenen zitten in een aparte cel, 1 voor 1 brengen cipiers ze naar een kamer waar ze het licht aan of uit kunnen zetten. In die kamer is ook een knop die iedereen bevrijdt, op voorwaarde dat ze allemaal in het kamertje zijn geweest. Is dat niet zo, dan wacht hun allen een vreselijke straf. Volgorde van bezoeken is willekeurig en mensen worden al dan nodig oneindig vaak naar de kamer gebracht. Dit is dus als pakken met terugleggen. Stellende dat de gevangenen een afspraak mogen maken alvorens teworden opgesloten, hoe maken zij dan een dusdanige afspraak om zeker te worden bevrijd? (Lamp staat aan op t=0)
Maurice: Hallo allen, dankjewel voor alle groetjes die jullie gestuurd hebben. Was erg leuk. Het is hier erg gezellig, warm en zweterig. De hurkwc’s zijn echt genieten. Het land is erg mooi en de mensen erg aardig en willen alles voor je doen. Han ik hoop dat je veilig op je vakantieadres bent aangekomen. Geniet ervan en ik hou van je. Tot 23 augustus. (bijna).
Lotte: Hey lieve allemaal, super lief om al jullie groetjes te lezen, Ik heb het erg naar me zin. De groep is super leuk ,het is erg warm maar daar wen ik al aan. Hoe is het met de douche, en met Doortje, Willem leef jij ook nog?? Ik ben alweer bijna thuis om het huis te teroriseren (: Hou van jullie allemaal tot snel, ps. De boom knuffelt matig…… kusjess Lottex
Richard: Hey pap, Gefeliciteerd met je verjaardag, hoop dat het gezellig was zo in je eentje, hey mam, hoop dat je veel geleerd hebt op je cursus en weer veilig bent aangekomen. Hey Daniel, veel plezier in Griekenland , niet te veel zuipen, geen drugs gebruiken, en niet met vreemde mensen naar huis gaan, Groetjes van mij.
Mireille: Hoi lieve allemaal! Wat fijn om groetjes van jullie te ontvangen! Ik heb het hier erg naar mijn zin, en heb erg veel zin om mijn verhalen te vertellen. En Ruben, het gat, wat een ervaring om daar even lekker te poepen, ik geniet er met volle teugen van! Jongens, nog veel plezier daar in Italie en Thailand, zal hier ook genieten van alle zweet en regendruppels! Stampot eten de 23e? Kusjes! Xx
Mereille: Lieve lieve allemaal, nu ben ik alweer een week hier in het verre Myanmar en heb nog 1,5 week te gaan. Ik vermaak mij hier prima en heb al veel van de cultuur gezien, maar stiekem heb ik toch veel zin om weer naar huis te gaan. Iedere maaltijd worden de groetjes voorgelezen en heb erg genoten van de berichtjes, maar meer is altijd welkom, want ik zit hier nog 1,5 week. Kusjes van mij xx
Femke: lieve allemaal, alles gaat hier goed en geniet volop We hebben al veel cultuur dingentjes gezien het was heel bijzonder. Sla maar vast M&M in en we gaan gelijk naar de mac. Hoe is het met Josephien? Deze week hebben we nog kinderfeest dus dan gaan we allemaal spelletjes doen met de kinderen super veel zin in! heeeeeel veeeeeel kusjes dikke tut van mij<3 tot de 23e!
Thijs: Hoi allemaal! Bedankt voor jullie lieve groetjes! Heel leuk om allemaal te krijgen en te lezen! Het is hier geweldig! De groep is super en we hebben het onwijs gezellig met z’n allen. De bouw is misschien wat eentonig met al die emmertjes zand, maar daardoor kun je ondertussen leuke gesprekken hebben. Lieve groet uit Myanmar!
Julia: Hey allemaal. Bedankt voor alle leuke en lieve groetjes, leuk om te lezen. Ik vermaak mij hier prima van weer een totaal ander land en andere cultuur. Pap en mam lekker aan het genieten? En Babette beetje gewend aan alleen thuis zijn? Tot de 23e op Schiphol!
Pepijn: Hoi allemaal, bedankt voor alle lieve groetjes! Heel leuk om ze allemaal te horen Het gaat hier erg goed, de bouw vordert gestaag en hopelijk zijn we maandag klaar met het sjouwen van emmertjes. Naast de bouw is er veel te doen zoals kinderwerk of culturele uitstapjes. Ook hebben we een super gezellige groep, ik vermaak me wel. Lieve groet vanuit Myanmar!
Laura A: Lieve allemaal, heel erg bedankt voor jullie lieve groetjes! Het is erg fijn om te horen dat jullie fijne vakanties hebben. Met mij gaat het ook echt super goed. Inmiddels al een beetje gewend aan de temperatuur en het eten. De mensen zijn hier super lief en de groep is ook erg gezellig! Alles is hier erg indrukwekkend en heb nu al zin om alles te vertellen! Tot de 23e, nu al zin in kaas! Leafs Laura
Myrthe: Hallo lieve vriendjes! Heel erg bedankt voor jullie leuke en toffe groetjes! Super leuk om dit allemaal te horen. Hier gaat alles super zoals je kan lezen in de andere groetjes van mijn reisgenootjes. Maar ik mis jullie wel hoor! Maar ik kan hier nog wel even vertoeven, ookal is het nog maar soms een beetje zwaar maar zou ik wel langer willen blijven. Liefs van jullie boerin, Myrthe
Stef: Hey mam en pap, ik hoop dat jullie het daar op de camping naar jullie zin hebben. Vermaak jij je ook een beetje Rik? Leuk dat jullie groetjes gestuurd hebben! Met mij gaat alles helemaal goed en ik heb het super naar m’n zin hier! De groep is echt superleuk en we hebben al veel van elkaar geleerd. Het bouwen gaat ook goed trouwens. Doen jullie Tom en Laurie ook even de groetjes? Ajuuus
Joel: Heeeey iedereen, het is hier heel tof , naar omstandigheden gaat het goed met mij. Ik zie jullie binnenkort weer. Hoe gaat het daar in Nederland? We hebben een toffe groep en ik heb mamma ‘s berichten gekregen was heel leuk!! Groetjes aan paps, mams, Geerte, Lois en Joas en opa en oma!
Marjolijn: Hee iedereen, hier gaat alles goed. We hebben een lekker druk en gezellig programma We zorgen goed voor elkaar! Kusjessss. (Matthijs, leuke liefdesbrief naar Judith).
Lieve paps, mams, Ans en vrriendjes, dankjewel voor jullie lieve groetjes! Alle kindjes zijn nog schattiger dan op de foto en ze produceren ook nog eens 10 keer meer geluid dan ieder andere kleuter in Nederand, haha! Het leven hier is puur genieten en ik heb m’n draai al helemaal gevonden! Ik zie uit naar de komende weken, want mijn hart is verkocht aan dit prachtige land! Liefs Juud
Cees: Voor mevr. Onderweg. Het is hier geweldig. Tot nu toe een gezegend project Voor mij als hoofdleider een feestje. Een relaxe groep en een gedreven staf. De mensen zijn hier ontzettend aardig en goed georganiseerd. Ik mis jou en jullie maar de foto van mij engel maakt veel goed. Groetjes aan iedereen die niet op vakantie is. XX
MY217 | 1,2,3,4 hoedje van... Bamboe!
Vrijdag uiteraard emmertjes zand. Maar ook schuren en metselen. Het kinderwerk liep weer prima. De ontmoeting met de kinderen met beperking en hun ouders was veelbelovend. Het bleek dat de Lepra Zending Myanmar goed werk verricht heeft. Ze zijn creatief geweest in het maken van hulpmiddelen. Ondanks hun beperkte kennis gaan ouders en verzorgers liefde vol en met respect op een positieve manier om met hun kinderen. Na wat gewenning hadden de kinderen en de deelnemers het grootste plezier met een kegel spel, ballonnen en ballen. 's Middags ging er een groep op cultuur bezoek. Het eerste gezin, waar we op bezoek gingen had een kindje van zes maanden met een waterhoofd. Bij beiden handen waren de vingers aan elkaar gegroeit. Dit was ook het geval met de tenen. Maaike had haar een tijd je op schoot. Plotseling kreeg zij een warm gevoel en bleek de baby, die geen luier aan had, geplast te hebben. Het tweede bezoek was bij een wat ouder gezin waarvan een volwassen vrouw aan beide benen verlamd was. Zij had, zich zelf leren naaien op een trap naaimachine met wat aanpassingen. Nu gaf ze les aan anderen. Het derde bezoek was been schokkende ervaring. In dat gezin woonde een jongen van 10 met Harlekijn-ichthyosis, een huid ziekte waarbij het lijkt of de huid van zijn hele lichaam uit brandwonden bestaat. Zelf was de jongen best opgewekt. Hij ging naar school en tekende graag en goed. We waren er stil van. Er was genoeg om 's avonds en in het GMG te delen.
Vandaag hebben we de toerist uit gehangen. Auto in auto uit. Eerst naar twee weverijen. In de tweede was het schokkend om te zien dat er een meisje van acht het zware werk deed achter het weefgetouw. Dit omdat haar familie het geld nodig had. Als je het ziet is het iets anders dan dat je er over leest in Nederland. Daarna bezochten we een hoedenmakerij en een houtsnijder Vervolgens gingen we via twee Boedistische tempels naar een fruitteler. Hij teelde papajas, dragonfruit, jackfruit en nog wat andere onbekende vruchten. Uiteraard hebben we alles geproefd. Ook hadden ze een boom die ze na tien jaar om hakte en dan verkochten voor 800 tot 1000 dollar per boom. De fabriek gebruikt de bomen om parfum te maken. Onderweg kregen een luchpakketje met bami en een gebakken ei. Het bestek bestond uit twee stokjes. Wat niet meeviel, zeker niet voor degenen die echt trek hadden. Lotte was het zat en reeg met veel geweld het hele ei aan een stokje en at het op die manier op. Vanavond hadden we papaja als dessert. Nu lekker uitrusten van alle indrukken en mooie vergezichten.
Wederom de hartelijke groeten uit het warme maar ozo gezellige Myananmar.
PS de sfeer is nog steeds prima, dus ondanks de verzoeken in de groetjes om snel terug te komen omdat we gemist worden, blijven toch nog maar even?
MY217 | Het ritme van de slippers
De deelnemers gaan zich steeds meer thuis voelen en raken aan het ritme van de dag gewend. Het ritme van slippers aan slippers uit. Uit de slaapkamer naar buiten slippers aan. Naar wc slippers uit wc slippers aan. Wassen en poetsen en spullen terug brengen naar de slaapkamer. slippers uit. Slippers aan om naar de eetzaal te gaan. Voor eetzaal slippers uit. Wat nog niet went is dat er geen moeders in de groep zitten, dus moeten wij zelf onze spullen opruimen. Het eten is voldoende, lekker, gevarieerd en soms uitdagend. Gerechten die we niet kennen, zelfs fruit wat we nog nooit gezien hadden.
Woensdag avond hadden plaatselijke christenen een praise and whorship avond. Er was gevraagd of er deelnemers waren die een getuigenis zouden willen delen. Twee hebben dat gedaan. Ook was gevraagd of we drie liedjes konden zingen. Toen we er maar twee zongen kregen we voor het eerst kritiek. Na de dienst kwam Shi Shi naar ons waarom we er maar twee gezongen hadden en of we er de volgende keer wel drie wilde zingen. Het was een mooie maar vooral indrukwekkende avond.
Intussen gaan de zandemmers steeds geolieder langs het lijntje. Kinderwerkers moeten voor lunch douchen want na de lunch staat direct de auto klaar om naar de school te gaan. Onze partner in Myanmar is stipt op tijd. Het werk vordert minder snel dan we dachten, want de kuil was dieper dan we dachten Vandaag zitten de metselaars ons dwars. Zij moesten natuurlijk een muur metselen waar wij met het zand langs moesten. Toen wilde we door het raam, moest daar net de stucadoor aan de gang. Dus nu bijna iedereen schuren en een aantal metselen. Vandaag komen ook een aantal mogelijke toekomstig bewoners voor dagbesteding op de compound. Een aantal deelnemers die hier voor leren of al werken met mensen met een beperking gaan een aantal spellen met hen doen. Dus hier ook druk druk druk.
Warme groeten uit een bewolkt maar ozo gezellig Myanmar.
It was very special, very emotional and very enjoyable
1. SUMMARY
The project in Chaungzone, Myanmar was very special, very emotional, very enjoyable. Something came into the end, the fruits of the seeds we planted and the results of the hard work are almost ready. The second quarter of the dormitory is nearly complete. At the moment, 90% of the dream for the dormitory is realized and finishing touches are being made.
2. INTRODUCTION ON THE PROJECT
The project started in 2011 with the registration of the Disability Resource Center (DRC) by The Leprosy Mission Myanmar (TLMM). The goal of the dormitory is to grow and to develop the lives of children with disabilities, not only in the family but also in the community. The goal is to support holistic development and to be inclusive in the community. We planned to start the dormitory process since 2011, and we started to implement it from the year of 2016 with support from an angel called World Servants Organization. It is the only dormitory in Myanmar for children with disabilities to enable them to get higher education to improve their lives and outlook for future success. Since the children have disabilities, no one takes responsibility for them after they have passed primary school. The implementation of a dormitory will have a great impact on children with disabilities in Myanmar.
A few years ago, we started to provide services such as center-based day care and home-based physiotherapy programs. As time went on, we realized that we need to extend the service of a dormitory for them for the reasons stated above. In 2016, we continue to give services not only for community-based works, but also started the dormitory plan. We enrolled some children with disabilities from the island, as we already have nursery school building there. There are 4 staff rooms, a place for our early child care program, and a place for center-based daycare for children with disabilities. Most of the places in the building are in use. There are 45 children of ages 3 to 5 years and nine children of 6 months to 3 years. Unfortunately, the current building is not barrier-free and we face many difficulties. It is not suitable for long-term use. As a result, we had to send them back to their home for a year.
Now, we are building the new barrier-free dormitory and, after the dormitory is finished, we will call them back to rejoin us. As we already have a plan to open it in January 2018, the children are already assigned and will come and enroll, not only for higher education, but also for special education and our early childhood intervention program at the dormitory. The leadership of the school is organizing many programs to develop children’s skills and to improve their talents with the curriculum of ECCD method. Furthermore, as we learn from our field services, we learn more about great ways to develop children’s lives in our communities. So, God give us the vision for the dormitory plan for nurturing people with disabilities to be included in our communities.
In 2016, the group of World Servants arrived to Chaungzone to help and to fulfill our dream. We are very glad for World Servants return project to Myanmar. It is bringing us a wonderful and excited feeling because we are living out our dream of creating the essential things needed in our community to enable us to serve more. Moreover, the dormitory for children with disabilities is also the first one in Myanmar. Part One of the project was finished well last year. Then, for Part Two, the second World servant group came with 31 participants and arrived on 6th August to accomplish the dream of our church mission in Myanmar. So, we feel that it is a great project to carry on the vision. Every participant in a group was an angel, like last year’s group, and it was a big a step forward in realizing our dreams. While World Servants was here working on the construction, all the participants took part in the construction of the building. This is a huge and very successful project for us and for Myanmar.
3. OPERATIONAL LEVEL
3.1 The construction
The second portion of the construction process was prepared and started since the donations from World Servant arrived, which was before the group arrived. Since last year finished 65% of the construction, the foundation and the roof of the building were ready. Moreover, the rebar frames of the walls were ready, so the participants could see what they needed to build and where.
The working day started with building up the foundation and it was very nice work; the whole group could work together. By the grace of God, although it is rainy season, the sun was shining throughout the two weeks, just like last year when the World Servants groups came. The walls were growing very quickly, despite the hot weather. Within a few days, the walls and the floor were completely finished. They worked hard on the building: some participants carried the bricks and sand, and some laid bricks for the wall and for the floor. All of the walls and the floor were ready and the painting process on the front of the building from Part One of the project was also started. Participants were very enthusiastic and encouraged even though they were young and tired. We could see the results with satisfaction.
3.2 Facilitation of the team
Accommodation was at the church and the nursery school, as usual. Women slept in the school nursery building and men at the large hall above the church. We felt a bit worried due to not enough toilets and the fact that not all toilets were Western style toilets. Additionally, the shower set-up was of a lower quality and standard as they are built to be temporary. But, everything was overcome well by the team being understanding of our needs. They said that the food was good, as always, even though it is strange compared to their familiar dishes. The food was prepared by nine local ladies.
Since the nursery school is within the compound, the fellowship and teaching program for the children was also effectively arranged by the team. Moreover, our church has another nursery school in Kundine Village for the community development program, and they also got a chance to have fellowship and learning opportunity from the team for one week. Children from the two schools were very happy and enjoyed being with the team. Outside of the center-based day care program, the participants with disabilities could also join and make fellowship with the team happily. For the people with disabilities here, it is an unusual opportunity for them to be included in participation with the team. They enjoyed the program very much.
The team did a number of visits: to the families of people with disabilities; to the women’s group sharing about life skills program; discussing 3 topics to empower women in the evening; visiting the leprosy hospital; visiting the fishery village to observe the daily life of fishermen and women; touring around the island; visiting the weaving places, handcraft places, and buying some souvenir things; visiting the garden and rice field; fellowship with community; and prayer meeting programs were very empowering for the community. The average number of participants in community fellowship was around about 100 people. In the life skills program, the average number of participants was around about 40, and they brought a lot of stories related to the context and shared with each other. All occasions were well-prepared and detailed. The participants were satisfied with the discussion topics about being women, gender, education, marriage, and the economy and policy, as well as about personal family planning. The team led the discussion, and they communicated in a friendly way and were open to building friendships. The programs concluded with dance!
3.4 Transportation
The group arrived safely to Myanmar airport and to Chaungzone church, which is the project site. The translators, Miss Htay Ku from Chaungzone church and Khin Mot Mot Kyaw from TLMM head office, picked them up from the airport and assisted them to the hotel. After one night in Yangon, the translator, Htay Ku, organized the group went to Chaungzone. When they arrived to Mawlamyine, the responsive person from the church, named Naw Hsi Mu Paw, arranged a car and picked up to take them safely to Chaungzone. They went directly to the immigration office and registered for the stay process. After that, we went to the church, and arrived at 5:00 pm. By the grace of God, the group arrived safely.
3.5 Safety / Field Security Plan
The safety system of World Servants is worked out perfectly. Participants really keep the rules.
Everything went well without accidents. Some of the participants felt dizzy occasionally and two individuals got a mild virus infection from the mosquito bite. According to the township authorities, no foreigner is allowed to stay on the island overnight. However, we worked to get special permission granted for the group to stay with us overnight. To make sure everything remained okay, the responsible person organized and completed a daily activities report and submitted the report to the government office in a timely manner.
World Servants participants had two break times per day to rest. After that, they continued to work. Although it was not too hot for us, they looked very tired and everything was strange to them. They even worked in the rain. On the construction side, the group leader and the responsible local person was always discussing the plan and letting the group know and made sure everyone was working safely. Some participants couldn’t sleep at night because of the heat. Although they were suffering from heat, which is different situation from their country, they tried to accept that as an experience in their life. So, it is a great sample for us, to be patient through the different experiences that we faced.
3.6 Cooperation with the WSN project staff
It was wonderful. We did not know each other previously. This was Part Two of the project for us. So, there were many surprises for different culture, many difficulties for language barrier, but no misunderstandings because, although there were many differences, we communicated with each other with mutual respect and mutual understanding. I simply love these people so much for they are open-minded. This project was a real blessing for us.
3.7 Involvement of the stakeholders
3.7.1 Applicant
When the group arrived to the community, the responsible person took full responsibility for addressing the needs of the group. Everything was done well. When some of the participants were suffering from occasional dizziness, virus infection, headache problem, and vomiting problem, etc., we tried to take care of them by preparing some medicine, and providing soft boiled rice. After they recovered, they continued to work very hard to finish the project. The responsive leaders prepared well for the team. We could see the team leader is a good and perfect one. The subgroup leaders were also very patient with their group. So they all are an example for us.
3.7.2 Staff
They worked very hard. Although they were very tired from working the whole day, we could see the care of the sub-leader to be a good leader, and they helped and organized their team well, even during their free time. They made fellowship together in the programs. The nursery school at the project site did not close at this moment. So, as the World Servant staff were working hard, it was very wonderful for everyone in the community and the Chaungzone church’s staff to see and they were also worked hard together during the period.
3.7.3 Beneficiaries
The children: There are many programs, different activities, even during the constructing period. Some are organized for the kids. The children were very happy and enjoyed playing and being together with them. Some of the children are very talented, like the organizers. They were very excited. The activities organized by the team were really wonderful for the children. They got many experiences for being together for only two weeks.
3.7.4 The local authorities
The local authorities, township officer appeared one time at the welcome dinner party when the group arrived to the church. In general, they don’t do much for the project, but they accepted us well and granted permission for the program that we did together in community (such as fellowship activities, touring around the island, and going on an excursion to the hospital, to the fishery village, going to our branch of nursery school in Kundine Village, to the paddy field, to the court house, to the hand-craft places, etc.). They didn’t appear very often, and they let all the programs be.
3.7.5 Community
A village community near Chaungzone area was able to have fellowship with the participants for a week. The villagers were very kindhearted to them and very excited about the fellowship. We had simple family visits to some houses together. The group organized games at that time. Most of the community knows us well as we give services to the community for those who need help. We share our experiences together occasionally. We also made a farewell party with a cultural show. Many people from the community and from the government office came and joined for dinner at the party. We joined together for the need of the rehabilitation work with satisfaction for children with disabilities in Myanmar. (future stars)
3.8 Financial report
The financial support of World Servant was used effectively and well for the building. Thanks a lot for your contribution and your light of the Lord shines before our Myanmar to glorify His name through your organization. The plan to complete everything is well within the financial amount you support.
4. DEVELOPMENT OF THE PROJECT
During two weeks, the team participated well and the second part of the building is nearly finished. For the first portion of the second-year project, the doors, windows, and the smoothing process of the cement for the wall, the ground floor, and a little painting for the front side (of Part One’s building) were finished. Work on some parts of the toilet, painting the newly finished walls, completing the ceiling, piping, electrical process, floor parquet area are still going on. But we can’t accept the children with disabilities for schooling until the construction process is finished. For further results good cooperation and collaboration is needed between organizations.
5. LESSONS LEARNED
One thing learned is that there is too much information and data demanded by the government office. Important practical information is missing. For example, even though the responsible person submitted all the necessary documents to the related government office, we still had to explain to them again because they did not read the documents provided, despite being the officer. As we have experiences from last year, we learned what we should and shouldn’t do when preparing the food for Dutch people. Moreover, since we have to submit daily reports to the government office in time for all program that we have done with the group daily, we gained a lot of experience and knowledge of how important of the report. Previously, we have many difficulties and a lot of questions from the officer since they were new. But, later on, everything became stable. Thanks to God for giving us many lessons and to helping us overcome them well.
We came to know the importance of the leadership role and unity within the team. Because of the language barrier, we couldn’t make friendly fellowship as much as we wish. So, we need to learn more to be able to effectively work out everything we have to do. Thorough planning and organizing is very important for every situation. Sharing in the right way is really important to implement programs for a long-term, sustainable work plan. Right thought and right concept is an essential mindset for us to fulfill the will of God. We believe that you, World Servant organization, is really an idol for the world. Because you showed the love of the Lord not only by speaking but also by deeds. Actually, I would like to discuss the lessons learned from the project a lot more in depth, but because of my poor English I cannot write out as much as I wish. So, we are very glad and proud of joining hand-in-hand together for the care of needy persons in Myanmar. God Bless your organization more and forever more.
Een korte update van de partner uit Chaungsone:
Het project in Chaungsone bestaat uit twee delen, waarvan de eerste groep in de zomer van 2016 naar Myanmar is gegaan om te assisteren in de bouw. Er is echter door de lokale staf besloten om het eerste deel breder op te zetten, waardoor ook al begonnen is met de bouw van fase twee. Hierdoor is het niet mogelijk om de bouw van deel 1 al af te ronden. Beide delen zijn nu samen een groot geheel geworden dat afgebouwd zal gaan worden in 2017. Daarvoor zijn echter ook de fondsen en de komst van het tweede team in 2017 nodig. De fotos laten zien hoever het gebouw tot op heden gevorderd is. We zien er naar uit om komend jaar de schouders eronder te zetten om dit project volledig tot bloei te laten komen
